නෙතගින් කඳුලක් වැටෙන්නේ හේතු දෙකකට සාමාන්‍ය විදිහට. එකක් සතුටට. අනික දුකට. ආදරයේදී කඳුලක් වැටෙනවද? ඔව් වැටෙනවා. ආදරයට කඳුලෙන් ගේන්නේ වටිනාකමක්. තව කෙනෙක් වෙනුවෙන් තිබ්බ කැපවීම, උත්සාහය, උනන්දුව ඉන් හැඟෙනවා. ආදරයෙන් සතුට සහ දුක යන දෙකම ලැබෙනවා. පොත පතෙන් හෝ ටීවී රූප රාමුවලින් ලබන අත්විදින, දකින ආදරය සැබෑ ආදරයට වඩා සෑහෙන්න වෙනස්. ඒ වගේම කිසිමදාක තමන්ගේ හිතේ ඉන්න මවාගෙන ඉන්න සිදුහත් , යශෝදරා වගේ අයවම හමුවෙවිද කියලා කියන්නත් බෑ. හමුවීමේ හැකියාව අවමයි. මේ ලෝකයේ එවැනි අයට තැනක් නැහැ. දැන් ලෝකයේ. නමුත් අපිට අවශ්‍ය එවැනි ආදරවන්තයෙක්, ආදරවන්තියක්. ආදරයේ උත්තරීතර බවට අරුතක් එක් කරන්න පුළුවන් අයෙක්.
දුක දරුවා නම් ඈ යශෝදරා ..... අහල ඇති මේ වදන........
හැම කෙල්ලෙක්ම උත්සාහ ගන්නවානම් යශෝදරාවක් වෙන්න අද මේ ලෝකයේ කිසිම කොල්ලෙක් අඬන්නේ නැතිවෙයි, සියදිවි හානි කරගන්නේ නැතිවෙයි, දුක් වෙන්නේ නැතිවෙයි, ඒ වගේම දියුණු වෙයි, කාලකන්නි නොවේවි, අවසානයේ සසර ගමනටත් හයියක් වේවි. අපායට යාමට පාර නොකපාවී. ඒ කවුද යශෝදරා.
හැම කොල්ලෙක්ම උත්සාහ ගන්නවානම් හොඳ පෙම්වතෙක් වෙන්න , කිසිමදාක කෙල්ලෙක් අනාත නොවේවි, වටේ නොයාවි. තාත්තලා නැති දරුවන් අවම වේවි, ආදරයට අරුතක් එකතු වේවි.
බලාපොරොත්තු කියන දේවල් ඇත්තටම තබාගන්න එක මා දකින විදිහට අනවශ්‍යයි. අටලෝ දහමින් කම්පා වන ලෝකයක කිසිසේත්ම එය නොකළ යුතුයි. අද සිටින සමාජය කෘර සමාජයක්. ඒ සමාජයේ සිටින අයගෙන් කිසිම දාක පිරිසිදු උත්තරීතර ආදරයක්, මිත්‍රත්වයක් ලැබීම උගහටය. දුර්ලභය.
මොන වැරද්දක් කලත් උනත් සමාව දෙනවනම් අගය කල යුතුමයි. පලියට පලිය ගැනීමෙන් කිසිම දාක සංතෘප්ත විය නොහැකිය.
විමසුම ඔබට බාරයි.....!!!
කේ.ඒ.එරන්ද පෙරේරා
2018.08.04
No comments:
Post a Comment